Nami Danam Che Manzil

نمی دانم چہ منزل بود شب جاۓ کہ من بودم بہ ہرسورقص بسمل بود شب جاۓ کہ من بودم

پری پیکر نگار سرو قدے لالہ رخسار سراپا آفت دل بود شب جاۓ کہ من بودم

رقیباں گوش برآواز،او در ناز و من ترساں سخن گفتن چہ مشکل بود شب جاۓ کہ من بود

خدا خود میر مجلس بود اندر لامکاں خسرو محمد شمع محفل شب جاۓ کہ من بودم