نمی دانم چہ منزل بود شب جاۓ کہ من بودم
بہ ہرسورقص بسمل بود شب جاۓ کہ من بودم
پری پیکر نگار سرو قدے لالہ رخسار
سراپا آفت دل بود شب جاۓ کہ من بودم
رقیباں گوش برآواز،او در ناز و من ترساں
سخن گفتن چہ مشکل بود شب جاۓ کہ من بود
خدا خود میر مجلس بود اندر لامکاں خسرو
محمد شمع محفل شب جاۓ کہ من بودم