Awal Hamd Sana e Ilahi

اول حمد ثناءالہیٰ جو مالک ہرہردا اس دا ناں چتارن والا کسےمیدان نئیں ہردا

جے میں تینوں باہرڈھونڈاں میرے اندرکون سماناں جے میں تینوں اندر ڈھونڈاں فیر مقید جاناں

سب کچھ توں ایں اتےسب وچہ توں ایں تینوں سب توں پاک پچھانا میں بھی توں ایں تےتوں بھی توں ایں ایتھےبلہا کون نماناں

رات پوےتےبےدرداں نوں سکھ دی نیندر آوے تےدردمنداں نوں تاہنگ سجن دی ستیاں آن جگاوے

رحمت دا دریا الہیٰ ہر دم وگدا تیرا جےیک قطرہ بخشیں مینوں کم بن جاندا اے میرا

سرو اداس حیران کھلوتے تے پیر زمین وچہ گڈے اڈیاں چک چک جھاتیاں مارن متاں یار کیتوں سرکڈے

مرمراک بناون شیشہ مار پتھراک بھن دے دنیا تےہن تھوڑے رہ گۓ قدرشناس سخن دے

عشق جنہاں دہ ہڈی رچیا رونا کم اونہاں ملدےوی روندےوچھڑےوی روندےروندےپھردے راہاں

سفنےدےوچ ملیا ماہی تےمیں گل وچ پالیاں بانہواں ڈردی ماری اکھ نہ کھولاں کِتے فیروچھڑ نہ جاواں

یارجنہاں دے وچھڑجاندے کد روون او تھوڑا روگاں وچوں روگ محمد جسدا ناں اے وچھوڑا

کلی مینوں چھڈ گیا ماہی پا گیا وچہ فکراں پاٹی لیر پرانی وانگوں ٹنگ گیا وچہ ککراں

ہجرتیراجےپانی منگےتےمیں کھوں نیناں دے گیڑاں جی کردا تینوں سامنے بٹھا کے درد پرانے چھیڑاں

خشخش جناں قدرناں میرا، میرےصاحب نوں وڈیایاں میں گلیاں دا روڑا کوڑا محل چڑھایا سائیاں

لوۓ لوۓ بھرلےکڑیۓجےتدھ بھانڈا بھرناں شام پئ بن شام محمدؐ گھر جاندی نیں ڈرناں

جناں دلاں وچہ عشق نئیں رچیا کُتے اوناں تھیں چنگے در مالک دے راکھی کردے صابر بھکے ننگے

ککھ سواد نہ مصری اندر کھنڈاں وی چکھ ڈِٹھیاں اینہاں ساریاں چیزاں نالوں گلاں سجن دیا مِٹھیاں

سدا رہوے اس باغے کدی خزاں نہ آوے ھوون فیض قیامت تائیں بھربھکا پھل کھاوے

جنہاں دلاں وچ عشق سماناں فیر نئیں اس جاناں سوہنےسوہنےملن ہزاروں اساں نئیں یار وٹاناں

راہ دےراہ دےہرکوئی آکھےمیں وی آکھاں راہ دے بن مرشد تینوں راہ نئیں لبناں اینویں رہ جائینگاوچہ راہ دے

مرشد دے دروازےاتے محکم لایۓ جھوکاں نویں نویں ناں یار بنایۓ وانگ کمینیاں لوکاں

میں نیواں میرا مرشد اُچا اچیاں دے سنگ لائی صدقے جاواں اینہاں اچیاں کولوں جنہاں نیویاں نال نبھائی

در مرشد دا خانہ کعبہ حج ضروری کریۓ تقویٰ رکھ محبوباں والا چل دواری ملۓ

سےسےجوڑاسنگت دےدےڈٹھے آخر ضروری کریۓ باہجھ جنہاں دےچٹ نئیں سی لنگدا او شکلاں وی بھل گئیاں

ٹینڈاں پانی بھربھر ڈولن وانگ دکھیا نیناں ٹر جاون وت خالی گھر نوں جیویں ٹور بھرانواں بہناں

مالی دا کم پانی دنیا بھربھر مشکاں پاوے مالک داکم پھل پھول لاناں او لاوے یا نہ لاوے

بےدرداں دی یاری اینویں جیویں دکان لوہاراں سودا بھانویں کنج کنج بہیۓ چنگاں پین ہزاراں

دردمنداں دی یاری اینویں جیویں دکان عطاراں سودابھانویں لیۓ نہ لیۓ ہر ھلے آن ہزاراں فضل تیرےنال لوھےتردے پھٹیاں دے سنگ رل کے کُتے وی جنت جان محمد چنگیاں دے سنگ رل کے

دنیا تے جس دکھ نئیں پایا او کیوں آیا کیوں آیا پچھ بلال اویس دے کولوں کیویں یار منایا

جناں عشق نمازاں پڑھیاں او کدی نئیں مردے ولیاں دیاں قبراں تےجا ویکھ لے دیوے بلدے

اپنے یار دے بیلےوچوں تمےچن چن کھایۓ ھور کسےدےباغے اندروں میوےلین نہ جایۓ

عملاں والےلنگھ لنگھ جاندےتے غافل غوطے کھاندے ڈُبن نہ دین محمد بخشا کامل پیر جنہاں دے

کچ وی فکا تے لال وی فکا اکو رنگ دوہاں دا جدوں ہتھ صرافاں آوے فرق سیاہ کوہاں دا

جس گھر آون جاون ھووےرکھےپاک نگاہواں کعبےوانگر تکیےاوس نوں تےرھیےواھنگ بھراواں

زیراں زبراں شداں مداں شان نبی وچ آئیاں عاماں لوکاں خبرنہ کائی خاڈاں رمزاں پائیاں

سکےباغ ہوۓمڑ ساوے آ وڑیا وچ مالی بنےچمن وچ رنگ ہزاراں تےپھل کڈےہرڈالی

جس گھر آون جاون ہووے رکھیے پاک نگاہواں کعبے ونگر تکۓ اس نوں تے رہۓ وانگ بھرانواں

اصلاں نال جےنیکی کریۓتےنسلاں تک نہ بھل دے بریاں نال جے نیکی کریۓتےپٹھیاں چالاں چل دے

بہتی خوشی گمی برابرایس وچ شک نہ جانیں سُک جاندا او رُکھ محمد بہت لگے جس پانی

پتراں نالون دھیاں دا دکھ ہندا ماپیاں تائیں پُتر لاپرواہیاں کردےتےدھیاں دین دعائیں

جس گھر گۓ قدر نہ ہووے اوس گھرمول نہ جایۓ پلیوں دےکےپَلا چھڑایۓ جّدنوں داغ نہ لایۓ

کلا ہتھ نئیں دھو سکدا اس دوجے نوں دھوندا بھائیاں باہجھ محمد بخشا مگرنئیں کوئی اوندا