Dukh Dunya De Ghera Lainde

دُکھ دنیا دے گھیرا لیندےپا ماواں جدوں مر جاندیاں کوئی کہندا نئیں پُت گھر آماواں جدوں مر جاندیاں

اپنیاں ماواں والی ٹھنڈ کون پاؤندا اے مُنہ مَتھا چم کےتےکون سینے لاؤندا اے کون منگدا اے مگروں دعا ماواں جدوں مر جاندیاں

اپنے پراۓ سارے مُکھ موڑ لیندے نیں سمجھ یتیم سارے دِل توڑ دیندے نیں رہندے دل والے دل وچ چا ماواں جدوں مر جاندیاں

پت بھانویں برا ہووے ماں برا کہندی نئیں مَر کے وی بچیاں دا کدی دُکھ سہندی نئیں کدی لگن دیندی نئیں تتی وا ماواں جدوں مر جاندیاں

ماۓ نی ماۓ آئیں گی کھڑی رُتے

اللہ سوہنیا کرم کماویں ماں میری نوں جنت پہنچاویں کر کے رحمت اُتے نی ماۓ آئیں گی کہڑی رُتے

ماواں تے دِھیاں دا ساتھ انوکھا پُچھ لے بھانویں ساریاں لوکاں ماں بِنا کوئی نہ پچھے نی ماۓ آئیں گی کہڑی رُتے

ماں میری نے باغ لگایا بھر بھر مشکاں پانی پوایا لگے انگوراں دے گچھے نی ماۓ آئیں گےکہڑی رُتے

بھابھیاں نے ویکھ کے مُکھ چا موڑیا سانوں ویکھ کے بوہا چا ڈھو لیا دِیر اندر پۓ ستےمیں دہلیز دے اتے نی ماۓ آئیں گےکہڑی رُتے

عیداں تے شبراتاں آئیاں لوکاں گھر گھر خوشیاں منائیاں سانوں تیرے بِنا کون پچھے نی ماۓ آئیں گےکہڑی رُتے