Vekh Ke Husan Yaar Tera

ویکھ کے حسن یار میرے دا کہڑا ویکھ فنا نہ ہویا لوگو میرے یار دی اکھ دا کدی تیر خطا نہ ہویا

اک ملدے پر دلوں جے نہ ملدے انج نت ملاون سینے وکھرے ہو کے کرن برائیاں جہڑے ہوندے یار کمینے بعد کئی کئی سال نہ ملدے پر اندروں ہونڑ نگینے اوتھے اوتھے خون بہاونڑ جتھے یار دے وگے پسینے

کوئی عمل نئی چجدا میرا تے میں کیویں یار نوں ہاواں ویکھ کے صورت اپنی ولوں تے میں آپے ہی شرماواں برے بندے نوں میں لبن ٹریا تے برا لبا نہ کوئی جد میں اندر چھاتی پائی میں تو برا نہ کوئی

جے او رہندا اے کعبے اندر تے بت خانے وچ کہڑائے تے او رہندا اے وچ مسیتیں تے مہ خانے وچ کہڑائے تے جے او رہندا بستی اندر تے ویرانے وچ کہڑائے اعظم جے او دور سماندا تے پروانے وچ کہڑائے

سہ سہ جوڑ سنگت دے ڈٹھے آخر وٹھاں پئیاں جنا بنا اک پل سی نہ لنگدا او شکلاں یاد نہ رہئیاں

لوگاں مینوں آنڑ ڈرایا کہ رات قبر دی کالی میں تے سنیا اتھے اس نے آنڑاں جدے مونڈھے کملی کالی

رب دے قہر غضب توں تیرا ہن بچنا نئی سکھالا پر اعظم لوکی اے کی جانن میرا راکھا کملی والا

درد پوے تے ہائے نکلے تے کوئی کوئی رہندا جر کے آ سجناں دیا گلاں کریے منہ غیراں ول کر کے